بلد بودم سکانس‌های جنجالی هم بنویسم/ نجلا به فصل دوم می‌رسد؟
تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۷۵۴۰۴
حسین امیرجهانی با اشاره به موقعیت‌های داستانی که می‌توانست به دیده شدن بیشتر «نجلا» منجر شود تأکید کرد از آنجایی که قرار بود سریال حال و هوایی حسینی(ع) داشته باشد، از جنجال دوری کرده‌اند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حسین امیرجهانی نویسنده سریال تلویزیونی «نجلا» که در دهه پایانی صفر روی آنتن شبکه سه رفت و پخش آن یکشنبه شب همین هفته به پایان رسید درباره نگارش فصل دوم این سریال، گفت: تصمیم درباره ادامه نگارش سریال در اختیار سازمان صداوسیما و مدیران است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همان ابتدا ایده‌هایی برای فصل دوم «نجلا» مطرح شد
وی ادامه داد: مخاطب به دنبال قصه ساده‌ای است که آن را بفهمد و همان زمان حدس می‌زدم مخاطب بپسندد و با آن ارتباط بگیرد. صحبت‌هایی هم با مدیران انجام شد و ایده‌هایی برای فصل جدید هم مطرح شد؛ ایده و موقعیت‌های داستانی‌ای که خیلی به لحاظ زمانی فاصله‌ای هم با این فصل ندارد.
امیرجهانی درباره ظرفیت ساخت فصل دوم سریال اظهار کرد: برای جذب مخاطب، ساخت فصل دوم از یک سریال منطقی‌تر است تا اینکه بخواهید پروژه‌ای دیگر را از صفر شروع کنید.
این نویسنده درباره اینکه چقدر برای نگارش متن زمان صرف کرده است، گفت: اواسط ماه رمضان و اردیبهشت ماه بود که ایده نگارش این سریال مطرح شد و از آن زمان تا خود تولید سریال وقت صرف شد.
وی درباره اینکه زمان بیشتر چقدر می‌توانست به بازنویسی و کیفیت متن سریال کمک کند، بیان کرد: قطعاً من هر چقدر جلوتر می‌رفتم ایده‌های جذابی به ذهنم می‌رسد که نیاز به برگشت به عقب و کاشت موقعیت‌های داستانی بود ولی این امکان را نداشتیم. البته بازنویسی‌هایی هم داشتیم ما یک سیناپس اولیه نوشتیم بعد دیالوگ‌ها نوشته شد و درنهایت روتوش می‌شد.
این نویسنده با اشاره به متن‌هایی که پیش از این نوشته است، اظهار کرد: من در «بر سر دوراهی» گاهی سر صحنه سکانس‌هایی را می‌نوشتم اما اینجا اینگونه نبود. این قصه کشش زیادی هم داشت و ظرفیت ادامه دادنش وجود دارد اما ما آن را بی دلیل کش ندادیم. مردم هم در بازخوردهایی که می‌دادند، معتقد بودند سریال بی جهت و به اصطلاح آب بسته نشده و کار از ریتم قابل قبول و تندی برخوردار است.
به دلیل فشردگی زمان، قسمت‌هایی را کنار گذاشتیم
وی درباره فضای اربعین که پیش از این درباره سریال اطلاع رسانی شده بود و کمتر در قصه از آن بهره گرفته شد، عنوان کرد: به دلیل فشردگی زمان، قسمت‌هایی را کنار گذاشتیم، چهار قسمت از قصه ما در مسیر کربلا می‌گذشت که به دلیل همین نبود زمان و همچنین نبود مجوز فیلمبرداری در کربلا آن قسمت‌ها را کنار گذاشتیم. نیمه دوم کار ما جاده‌ای بود و موقعیت‌هایی تصویر می‌شد که کاراکترها در موکب‌های مختلف با قصه‌ها و موقعیت‌های متفاوتی مواجه بودند یا زمانی که مردم پنهانی به کربلا می‌رفتند.
نویسنده «نجلا» درباره تصویربرداری در کربلا نیز گفت: ما برای این قصه کربلای سال ۵۸ را لازم داشتیم که حرم امام حسین (ع) نسبت به آن زمان خیلی تغییر کرده است. از طرف دیگر در زمان پخش تا دقیقه نود نمی‌دانستیم مجوز حضور در کربلا را پیدا می‌کنیم یا خیر. قسمت پایانی سریال قصه دیگری داشت و پایان بندی را با توجه به محدودیتی که داشتیم در دقیقه پایانی بازنویسی کردیم.
وی با اشاره به چالش‌های تولید سریال اظهار کرد: در شرایط حاد کرونا بازیگران این سریال از خودگذشتگی کردند، حضورشان فداکارانه بود و در سکانس‌های شلوغی مثل بازار حضور پیدا کردند و خدا را شکر امام حسین (ع) هم عنایت کرد و اتفاق حادی نیفتاد.
این نویسنده که پیش از این نویسندگی سریال‌هایی چون «تنهایی لیلا» و «پدر» را داشته است در واکنش به سکانس‌های جنجالی این سریال‌ها درباره اینکه چگونه در سریال «نجلا» سراغ آن صحنه‌های حاشیه‌ای نرفته است، گفت: در سکانس سریال «تنهایی لیلا» که مرد دستانش را به خاطر گناه نکردن می‌سوزاند، می‌دانستیم این اتفاق حاشیه ایجاد می‌کند اما در این سریال نخواستیم از این حواشی برای دیده شدن استفاده کنیم چون «نجلا» تم مذهبی داشت و کار امام حسینی (ع) بود.
وی اضافه کرد: من نخواستم سریال «نجلا» به هر روشی دیده شود وگرنه خیلی موقعیت داشتیم که سکانس‌هایی بنویسم که در فضای مجازی وایرال شود. نمی‌خواستیم سریال دچار حاشیه شود. حتی نخواستیم از ماجرای نماینده آبادان استفاده کنیم و با حاشیه دیده شویم چون انتقادات نماینده آبادان این امکان را می‌داد که ما هم دامن بزنیم و مثل پاس گل بود. من هم بلدم این کار را انجام دهم و از حواشی به نفع خود استفاده کنم.
وی که در نویسندگی سریال «پدر» نیز با حامد عنقا همکاری داشته است درباره صحنه جنجالی پریدن شخصیت پسر از پنجره نیز گفت: همانطور که گفتم نمی‌خواستم در نجلا از این حواشی استفاده کنم هرچند برخی تک سکانس‌ها به جذب مخاطب کمک می‌کند. در همان سریال «پدر» بعد از این سکانس که در قسمت سوم اتفاق افتاد مخاطبان سریال چندین برابر شدند.
حاشیه باید در حد قلاب باشد
این نویسنده درباره جذابیت‌های خود قصه بدون استفاده از صحنه‌های حاشیه دار گفت: اگر این صحنه‌ها همچون قلاب برای گیر انداختن مخاطب باشد خوب است. من می‌دانم کار خوب ساختن برای تلویزیون سخت است و برای آن باید تلاش کرد البته که خود تلویزیون هم برای سریال‌هایش تبلیغ و آنونس پخش می‌کند ولی ظرفیت‌های فضای مجازی را هم نباید دست کم گرفت.
وی در پاسخ به این سوال که فضای مجازی قدرت بیشتری از تلویزیون دارد؟ گفت: نمی‌خواهم بگویم کدام قوی‌تر است. تلویزیون تا دورافتاده‌ترین روستاها مخاطب دارد و از طرفی ما رسانه‌ای داریم که در جیب ماست و دسترسی ما به فضای مجازی بیشتر است. من نوعی که دانشجو، کارمند و شاغل هستم فقط چند ساعت از روزم را می‌توانم برنامه‌ریزی کنم که تلویزیون ببینم اما هرکسی یک گوشی موبایل دارد که کل اتفاقات جهان را در آن دنبال می‌کند. باید از این فضا به عنوان یک ابزار و قلاب استفاده کرد اما این را هم در نظر گرفت که مخاطبی که این شکلی به سراغ یک اثر تلویزیونی می‌آید اگر خوراک و محتوای درستی نداشته باشد مخاطب دایمی قرار نمی‌گیرد و به همان راحتی هم از دست می‌رود. بنابراین اگر قصه نداشته باشید مخاطب رها می‌شود و درنهایت قصه است که مخاطب را نگه می‌دارد.
وی درباره اینکه چقدر ممکن است کیفیت خود اثر منجر به پیگیری‌اش از طرف مخاطب شود، گفت: قطعاً معتقدم کار خوب صدایش درمی‌آید. امروز نگارش و ساخت کار بیشتر تعاملی است. رابطه نویسنده و گروه تولید با مخاطب نزدیکتر و دوسویه شده است. دیالوگ یا سکانس خوبی که وایرال شود خودش تبلیغ کار است و قطعاً اگر مخاطب من کارم را تبلیغ کند بیشتر ارزش دارد.
این نویسنده درباره اینکه بسیاری از صحنه‌ها به عنوان تمسخر وایرال می‌شود، گفت: وقتی مخاطب امروزی در مورد یک اثری صحبت و بحث می‌کند ولو که نقد تندی داشته باشد نشان می‌دهد کار دیده شده و برایش اهمیت داشته است که درباره‌اش بحث می‌کند. ما بسیاری اوقات با مخاطبی مواجه هستیم که در فضای مجازی واکنش جدی و تندی به اثر دارد ولی همان فرد فردا شب و قسمت‌های بعد سریال را می‌بیند و دوباره اظهار نظر می‌کند. در صورتیکه گزینه‌های مختلفی برای انتخاب دارد و اصلاً مجبور نیست اگر کار برایش بی اهمیت باشد آن‌را دنبال کند. مخاطب امروز ۱۰ دقیقه اول از یک اثر را ببیند و جذبش نشود آن را رها می‌کند.
عشق سال ۵۸ بی‌آلایش بود
وی درباره اینکه چرا واقعیت‌های داستانی با زمان و مخاطب امروز تطابقی ندارد؟ درباره صحنه‌ای که عبد به شکل تصنعی عاشق نجلا می‌شود، گفت: ما در همین سریال درباره عشق در سال ۵۸ حرف می‌زنیم آن زمان عشق‌ها همین گونه بود ساده و بی‌آلایش. اتفاقاً عشق در لحظه اول پیچیده نیست ولی بعدتر پیچیدگی پیدا می‌کند اما بله اگر زمان بیشتری داشتیم می‌توانستیم موقعیت‌های چالشی‌تر طراحی کنیم.
امیرجهانی با اشاره به در نظر گرفتن اندیشه مخاطب امروز بیان کرد: مخاطب امروز مخاطب ۱۰ سال پیش نیست. اگر تا چند سال پیش جوانان فیلم و سریال‌های روز دنیا را می‌دیدند الان به صورت خانوادگی سریال‌های خارجی می‌بینند. نمی‌خواهم توجیه کنم اما بخشی از واقعیت است که گاهی نویسنده و کارگردانان به روز نیستند یا قدرت اینکه آن را ایرانیزه کنند، ندارند.
وی در پایان درباره قصه «نجلا» و تلاشی که برای دوری از کلیشه‌های سریال‌های مذهبی و مناسبتی صورت گرفته است، گفت: کلیشه بد نیست اما کلیشه‌ها را باید آشنازدایی کرد. مثل پایان بندی سریال که تقریباً بیشتر مخاطبین حس می‌کردند عبد کشته شده و وصل اتفاق نخواهد افتاد لیکن می‌بینیم که با وجود جذابیت در کلیشه‌ها آشنازدایی شده و پایان دیگری رخ می‌دهد. به همین جهت است که اگر شفا هم در قصه مطرح می‌شود خیلی ملایم است و روی آن تاکید نمی‌کنیم. در موارد دیگر هم به همین شکل است و درنهایت سعی کردیم موقعیت‌های مختلفی را داشته باشیم و نهایتاً امیدواریم مخاطب این اثر را پذیرفته باشد و با آن همراه بوده باشد.
انتهای پیام
منبع:مهر
منبع: دانا
کلیدواژه: مخاطب امروز فضای مجازی سکانس ها سریال ها فصل دوم صحنه ها قسمت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۷۵۴۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استقبال از «آن برد» غافلگیر کننده بود/ دغدغه همیشگی «مهاجرت»
آیدین تمبرچی کارگردان نمایش «آن برد» نوشته مشترک تمبرچی و مهدی زندیه که این روزها با استقبال قابل توجه مخاطبان در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر در حال اجرا است، درباره روند تولید این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: از سال ۹۵ به همراه مهدی زندیه درگیر نوشتن این متن شدیم اما زمانی طولانی آن را کنار گذاشتیم. در آن مقطع زمانی دست‌نویسی از متن تهیه شد تا با ۲ بازیگر در سالن کوچک مولوی روی صحنه برود ولی اثر به اجرا نرسید. بعد از چندین سال رجعت به متن «آن برد»، دست‌نویس جدیدی تهیه شد. از مهر سال ۱۴۰۲ بازنویسی متن را انجام دادیم و از اوایل دی سال گذشته نیز تمرین‌ها را شروع کردیم.
وی درباره اینکه آیا نمایش «آن برد» به شیوه کارگاهی تولید شده است یا خیر، توضیح داد: متن از پیش تهیه شده بود و تمامی ایده‌های کارگردانی در آن مدنظر قرار گرفته بود اما اسلوب‌هایی که منصوب به کار کارگاهی می‌شوند به شکل موقعیت نمایشی در اثر وجود دارند. در شیوه‌ای که «آن برد» را تولید و اجرا کردیم، مکان مدام تغییر می‌کند و زمان سیال است و اسلوب‌ها منصوب به کار کارگاهی است اما ما پیش‌تر به این ایده‌ها و موضوعات فکر کرده بودیم.
تمبرچی درباره دغدغه پرداختن به ایده مهاجرت در نمایش «آن برد»، یادآور شد: ایده مهاجرت دست‌کم برای قشر و نسل ما همیشه به عنوان یک امکان مورد توجه قرار می‌گیرد. در دست‌نویس اول «آن برد» نگاه به مهاجرت مثبت بود اما متن نهایی بر علیه مهاجرت شکل گرفت. در واقع در متن نهایی به شناخت عواقبتی که مهاجرت در پی دارد، پرداختیم. آنقدر موضوع مهاجرت زیرساختی و پیچیده است که فکر نکنم به این زودی‌های دغدغه آن برای نسل ما و طبقه متوسط جامعه برطرف شود.
کارگردان نمایش «آن برد» درباره استقبال قابل توجهی که مخاطبان از اجرای این اثر نمایشی دارند، بیان کرد: می شود ادعا کرد که قالب بازخوردهای مخاطب نسبت به نمایش خیلی مثبت و برای ما ارزشمند بوده است. تولید و اجرای نمایش سختی‌ها و پیچیدگی‌های فراوانی دارد که بازخورد غالبا مثبت مخاطبان از اجرا تنها نکته دلگرم‌کننده برای گروه ما است.
وی درباره اینکه چه ویژگی‌هایی در نمایش «آن برد» باعث جذب مخاطبان و همراهی آن‌ها شده است، تاکید کرد: با اینکه بازخورد مخاطبان غالبا مثبت است اما ما را غافلگیر کرد. مخاطب با موضوع «آن برد» به راحتی ارتباط می‌گیرد زیرا در زندگی خود و اطرافیانش با موضوع مهاجرت مواجه شده است. هر گروهی بیشتر دوست دارد که شیوه اجرایی‌اش مورد توجه مخاطب قرار بگیرد ولی صادقانه بخواهیم صحبت کنیم، موضوع «آن برد» مخاطب را جذب می‌کند. البته شاید فرم اجرای نمایش هم درست درآمده که مخاطب می‌تواند با موضوع ارتباط برقرار کند.
تمبرچی ادامه داد: بعد از پایان هر اجرا، غالب مخاطبان تحت تاثیر قرار گرفته و برخی نیز اشک می‌ریزند. بسیاری از مخاطبان بعد از پایان نمایش آنقدر منقلب هستند که نمی‌توانند صحبت کنند. فکر می‌کنم موضوع و فرم اجرایی کار توانسته با مخاطب ارتباط درستی را برقرار کند.
این کارگردان تئاتر درباره چالش‌های تولید و اجرای «آن برد» به لحاظ اقتصادی، تصریح کرد: چالش اقتصادی همیشه برای تئاتر وجود دارد و تنها با همراهی و حمایت همه اعضای گروه می‌توان این چالش‌ها را پشت سر گذاشت که خوشبختانه من از این همراهی و حمایت برخوردار بودم. ما تلاش کردیم به‌ویژه در طراحی صحنه به سمت ایده‌هایی برویم که کم‌ترین فشار مالی را روی گروه داشته باشد.
وی متذکر شد: مشکل اساسی این است که اکثر سالن‌های تئاتری در آن واحد میزبان ۲ یا ۳ گروه نمایشی هستند و این امر دپوی دکور را با مشکل همراه می‌کند. حتی اگر گروهی توان مالی ساخت دکور ایده‌آل خود را داشته باشد، سالن به عنوان میزبان چند گروه امکان دپوی دکور را ندارد.
تمبرچی اظهار کرد: امیدوارم شرایط برای تئاتر بهتر شود. البته احساس می‌کنم که شرایط در حال بهتر شدن است و اقبال مخاطبان هم نوید روزهای بهتری برای تئاتر ایران را می‌دهد.
وی در پایان سخنان خود درباره اینکه آیا اجرای نمایش «آن برد» تمدید یا در سالنی دیگر ادامه پیدا می‌کند یا خیر، گفت: ما تا ۲۱ اردیبهشت به اجرای «آن برد» ادامه می‌دهیم. صحبت‌هایی در گروه برای ادامه اجراها انجام شده و در حال مذاکره با تئاتر شهر هستیم که امیدوارم این اتفاق بیافتد.
نمایش «آن برد» با حضور مهدی زندیه و نیکو بستانی، ساعت ۱۸ در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر اجرا می‌شود.
عکس از رضا معطریان است.
کد خبر 6097371
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد